حصار گاو سیم خاردار حصار سیم خاردار با کشش بالا جوش داده شده امنیتی پیچ خورده

حصار سیم خاردار حصار گاو با کشش بالا نرده سیم خاردار جوش داده شده ایمنی پیچ خورده

سیم خاردار یک دستگاه مسدود کننده عالی است.این رایج ترین مواد مسدود کننده مانند انواع نرده ها، باغ ها، زمین های بیرونی، پارکینگ ها، ساختمان های عمومی یا خانه های شخصی و غیره است که برای جلوگیری از ورود خرابکاران و متجاوزان غیرمجاز به سایت طراحی شده است.

اگر می خواهید برای محافظت از امنیت یا دارایی خود از عبور افراد جلوگیری کنید، سیم تیغ انتخاب خوبی است.اگر می‌خواهید گاو یا سایر دام‌ها را مهار کنید و آنها را از آسیب محافظت کنید، حصار با سیم خاردار بهترین انتخاب است.

این دو محصول را می توان به طور مستقل برای ایجاد موانع موثر برای نرده ها استفاده کرد، اما اغلب آنها با محصولات حصارکشی مختلف مانند نرده زنجیره ای، حصار مشبک سیمی جوش داده شده یا حصار پالیسی برای مانع امنیتی سطح بالا ترکیب می شوند.سیم تیغ و سیم خاردار در بالای حصار پیوند زنجیره ای رایج ترین ترکیبات مورد استفاده هستند.

محصور کردن زمین با نوعی از مواد حصار کشی به تاریخ بسیار دور باز می گردد.به دلیل تمایل به مالکیت، استقلال و ایمنی در برابر نفوذ، انواع مختلفی از محفظه ها ایجاد شده است.پرچین، دیوار سنگی و حصار ریلی بیانگر این خواسته های روانی و اقتصادی است.از این رو، هنگامی که استعمارگران اولیه، که میراث گذشته را با خود به همراه داشتند، به دنیای جدید آمدند، شروع به ساختن محوطه کردند.ماهیت این حصارهای اولیه عمدتاً به انواع مواد موجود بستگی داشت.در نیوانگلند، آنها عمدتا از سنگ ساخته شده بودند، در حالی که در جنوب، آنها را از ریل می ساختند.این دو نوع حصارسازی غالب بود تا اینکه جنبش غربی به چمنزارها رسید که در آن سنگ و الوار کافی نبود.

این وضعیت منجر به آزمایش با تعدادی از مواد دیگر شد.پرچین ها به تدریج توسعه یافتند و تعدادی از صاحبخانه ها حتی به محوطه های گلی و خندقی متوسل شدند.الوار از کشورهای همسایه آورده می‌شد، اما هزینه آن برای کسانی که در مرزی زندگی می‌کردند بسیار زیاد بود، جایی که افزایش زمین‌هایشان قطعی نبود.با پیشروی خط استقرار به سمت غرب، مشکل حصار کشی حادتر شد.کشاورز کوچک متوجه شد که هزینه حصارکشی افزایش یافته در حالی که کل درآمد حاصل از زمین او کاهش یافته است.جدی بودن مشکل توجه دولت فدرال را به خود جلب کرد و در سال 1871 گزارش مفصلی توسط وزارت کشاورزی صادر شد.این گزارش نشان داد که حصارکشی، حتی در چوبی‌ترین مناطق، بسیار پرهزینه است و برای کسانی که در زمین‌های حاشیه‌ای دشت‌های غربی زندگی می‌کنند، تقریباً غیرقابل تحمل است.در نتیجه، دشت‌های بزرگ تا حد زیادی بی‌قرار ماند تا اینکه اختراعات خاصی در دسترس قرار گرفت.

بسیاری از صاحبخانه‌ها در تلاش‌های خود برای یافتن یک ماده حصار مقرون به صرفه به سیم صافی روی آوردند که در اوایل قرن نوزدهم در شرق ساخته شده بود.اگرچه نسبت به سایر مواد برتر و به طور کلی ارزان‌تر بود، اما تمام الزامات حصار دشت را برآورده نمی‌کرد.سیم آهنی آن روز تحت تأثیر دمای شدید قرار گرفت.در هوای سرد شکسته شد و در گرما افتاد.علاوه بر این، هیچ ترسی برای دام های محدوده باز نداشت.آنها تیرها را شل کردند و با مالش مداوم سیم آن را شکستند.در نهایت با این امید که حیوانات می توانند به طور رضایت بخشی در حصارهای سیمی محبوس شوند، مردان در غرب به مشکل بهبود آنها روی آوردند.

مانند بسیاری از اختراعات کشاورزی دیگر، سیم صاف با نوعی خار روی آن سابقه طولانی دارد.آغاز اولیه در ایالات شرقی بود.اولین اختراع نفت خام توسط ویلیام دی. هانت از شهرستان اسکات، نیویورک، در سال 1867 به ثبت رسید.او در همان سال توسط لوسین بی. اسمیت از اوهایو و در سال بعد توسط مایکل دی. کلی از نیویورک دنبال شد.این سه مخترع پایه‌های نرده‌های سیم خاردار را با ارائه اختراعات اولیه پایه‌گذاری کردند، و اگرچه هیچ یک از تولیدات خودشان عملی نبودند، اما به‌عنوان پیشرفت‌های خاصی و ایده‌های جدیدی را پیشنهاد کردند که به زودی در حصاری متبلور می‌شدند. کشورهای غربی